در اين بين، نرم‌افزارهاي مختلفي معرفي شده است كه با توجه به عملكردشان در گروه پيكسلي يا برداري قرار مي‌گيرد؛ اما معمولا بيشتر نرم‌افزارهاي معروف با وجود قرارگرفتن در گروهي خاص، امكاناتي از تصاوير گروه ديگر را نيز پشتيباني كرده و ابزارهايي براي كار با آنها را ارائه مي‌كند. فتوشاپ نيز از اين امر مستثنا نبوده و با وجود قرارگرفتن در گروه نرم‌افزارهاي پايه پيكسلي، امكان طراحي و ويرايش اشكال برداري را نيز فراهم مي‌آورد.

از مجموعه ابزارهاي برداري در فتوشاپ ـ كه در گروه Pen قرار مي‌گيرد ـ مي‌توان براي طراحي اشكال ‌برداري، ايجاد انتخاب‌هاي دقيق، ايجاد مسيرهاي متنوع و ماسك‌هاي برداري براي كنترل چگونگي نمايش تصاوير استفاده كرد.

قبل از شروع به كار با اشكال و مسيرهاي برداري، بهتر است اندكي درباره تفاوت‌هاي دو گروه از تصاوير با هم صحبت كنيم. تصاوير bitmap كه معمولا رستر نيز ناميده مي‌شوند، با كنار هم چيدن نقاطي به نام پيكسل به وجود مي‌آيد كه هر پيكسل با مكان و رنگ متفاوتي معرفي مي‌شود. براي ويرايش هر تصوير پيكسلي بايد مجموعه‌اي از پيكسل‌هاي كنار هم را ويرايش كرد؛ زيرا در اين نوع تصاوير هر پيكسل وابستگي رنگي به پيكسل كناري خود دارد و يك طيف رنگي را تشكيل مي‌دهد.

همان‌گونه كه در مطلب پيش اشاره كرديم، هدف از استفاده از ماسك در فتوشاپ ويرايش بخش‌هايي از تصوير بدون تاثير گذاشتن در قسمت‌هاي ديگر تصوير (همانند ابزارهاي انتخاب البته با امكان ويرايش قسمت‌هاي انتخاب شده) است. ماسك تقريبا همانند يك شابلون كه هنگام استفاده از آن فقط نقاط خاصي از كاغذ رنگي مي‌شود و بقيه قسمت‌ها بدون تغيير باقي مي‌ماند، عمل مي‌كند. هنگامي كه ماسك را روي يك انتخاب فراخواني مي‌كنيم، نواحي انتخاب نشده ماسكه شده و از ويرايش محفوظ مي‌ماند. با استفاده از ماسك به جاي به كار بردن ابزارهاي انتخاب معمولي، صرفه‌جويي زيادي در زمان ويرايش شده و از انتخاب‌هاي تكراري و پشت سر هم جلوگيري مي‌شود. نكته‌اي كه در استفاده از ماسك بايد حتما در نظر داشت اين است كه در اعمال ماسك، رنگ سياه يعني ديده نشدن و رنگ سفيد به معني ديده شدن و خاكستري نيز مابين ديده شدن و ديده نشدن(شفافيت) است.

برخي از اين تصاوير بسيار واقعي و جالب به نظر مي‌رسد. در اين مطلب در نظر داريم شما را با رمز و راز توليد تصاوير سياه و سفيد واقعي آگاه كنيم. در گذشته عكاسان با استفاده از فيلترهاي مخصوصي كه مقابل لنز دوربين خود قرار مي‌دادند، اين تصاوير را روي فيلم‌هاي سياه و سفيد به وجود مي‌آورند، سپس در محيط تاريكخانه، با استفاده از تكنيك‌هايي مثل داجينگ وبرنينگ براي تاريك و روشن‌كردن تصوير مورد نظر خود اقدام مي‌كردند. هم‌اكنون نيز برخي عكاسان منظره از همين روش‌ها براي ثبت تصاوير سياه و سفيد استفاده مي‌كنند. به كمك دوربين‌هاي مدرن كنوني ديگر نياز به انجام اين مراحل‌ پيچيده يا مشكل براي به دست آوردن تصاوير سياه و سفيد مطلوب نيست؛ به گونه‌اي كه برخي جلوه‌هاي پركاربرد علاوه بر اعمال توسط خود دوربين، به وسيله نرم‌افزارهاي ويژه ويرايش عكس مثل فتوشاپ يا لايت‌روم نيز قابل شبيه‌سازي و اعمال است.

شركت ادوب چند سالي است كه براي رفع نياز اين بخش از كاربران فتوشاپ، نرم‌افزار ديگري به نامLightroom (تاريكخانه) را معرفي كرده كه اين قشر مي‌توانند از هر دوي اين نرم‌افزارها در انجام امور روزمره خود بهره بگيرند. سوالي كه ممكن است ذهن اين گروه را به خود مشغول كند تفاوت‌هاي بين اين دو نرم‌افزار و انتخاب بهترين آنها براي كار است، در اين اموزش در نظر داريم به تفاوت‌هاي بين آنها اشاره كرده و كاربرد هر يك را بررسي كنيم.

معرفي فتوشاپ

فتوشاپ ابتدا به عنوان ويرايشگري ساده براي ويرايش تصاوير معرفي شده بود تا اين كه سال 1990 با رشدي عظيم به عنوان هيولاي نرم‌افزارهاي كار روي عكس با امكانات فراوان براي طراحان گرافيك، مهندسان معمار، انيميشن سازان، فعالان صنعت چاپ، عكاسان و حتي طراحان سه بعدي تبديل شد. فتوشاپ به عنوان ابزار ويرايش تصوير با قدرتي بي‌انتها به علت وجود فرامين قدرتمند و پلاگين‌هاي ويژه‌اي كه توسط خود شركت ادوب يا شركت‌هاي ديگر ارائه شده و به نام فيلتر ناميده مي‌شود، براحتي مي‌تواند چند عكس را در هم ادغام كند، يك تصوير HDR به وجود آورد، با آن از شر لكه‌هاي پوست خلاص شد يا يك فرد را بلندتر، كوتاه‌تر، چاق‌تر يا لاغرتر كرد. فهرست كارهايي را كه با فتوشاپ مي‌توان انجام داد يك فهرست بي‌پايان است و فتوشاپ در حال حاضر بخشي از اصطلاحات روزمره ماست، زيرا هر روز شاهد تصاويري هستيم كه بسيار واقعي به نظر مي‌رسند در صورتي كه قدرت فتوشاپ را به تصوير مي‌كشند و به كمك آن به وجود آمده‌اند.