در بحثی که از این مطلب به بعد آغاز می‌کنیم، شما نحوه انتخاب ISP مناسب و چگونگی اتصال یک سیستم به اینترنت و انجام تنظیمات آن را خواهید آموخت، اما اگر رایانه شما به شبکه‌ای محلی (LAN) متصل است یا این که یک شبکه خانگی کوچک راه‌اندازی کرده‌اید و به‌طور کلی سیستم شما تنها (Stand-alone) نیست، می‌توانید بدون در نظر گرفتن آموزش‌های مربوط به نصب مودم و پیکربندی سیستم برای اتصال به اینترنت از طریق آن، از شماره‌های آینده به ما ملحق شوید. در نظر داشته باشید که در شبکه‌ها، این مدیران شبکه هستند که برای اتصال به اینترنت و چگونگی اتصال سیستم‌ها به اینترنت تصمیم‌گیری می‌کنند و اقدام شما برای اتصال مستقیم به این شبکه جهانی علاوه بر این که از دید آنها یک ریسک امنیتی محسوب می‌شود، معمولا ناممکن و از پیش محدودشده است.
تا چندی پیش تنها فناوری در دسترس کاربران خانگی برای اتصال به اینترنت، Dial-up بود. اما امروزه استفاده از فناوری‌های دیگر نظیر DSL که معروف‌ترین نوع آن ADSL است و روش‌های دیگر که اتصالات Broadband را مهیا می‌سازد، بسادگی برای اغلب کاربران امکان‌پذیر است.
به‌طور کلی 6 فناوری پایه برای اتصال به اینترنت را می‌توان نام برد که عبارتند از:
۱- Analog Modem : استفاده از سرویس Dial-up، فقط به یک مودم مناسب و خط تلفن احتیاج دارد! ایراد بزرگ این سرویس آن است که هنگام اتصال به اینترنت، امکان استفاده از تلفن وجود ندارد و دیگر آن که اگر سیستم Call-waiting فعال باشد، ممکن است تماس از بیرون با تلفن شما، منجر به قطع اتصال به اینترنت شود. تصور کنید اگر این اتفاق در لحظات پایانی دانلود یک فایل چندمگابایتی با سرعت پایین اینترنت Dial-up روی دهد، چقدر دردناک خواهد بود! به همین دلیل بسیاری از کاربران برای استفاده از این سرویس یک خط تلفن مجزا پیش‌بینی می‌کنند که البته این کار نیز باعث بالا رفتن هزینه‌ها خواهد شد. به‌طور کلی استفاده از سرویس Dial-up به دلیل آن که علاوه بر هزینه اتصال به اینترنت، هزینه‌های مخابراتی را نیز به کاربران تحمیل می‌کند، سرویس گرانی محسوب می‌شود که باید به همه این موارد سرعت پایین آن را نیز اضافه کرد. این سرویس برای وبگردی‌های روزمره، خواندن متون و مشاهده تصاویر تا حدودی کاربرد دارد اما برای مشاهده ویدئوهای اینترنتی، Video/Voice Chat، دانلودهای حجیم و... به هیچ عنوان نمی‌توانید روی آن حساب باز کنید.
مزیت این سرویس در ارزان و فراوان بودن مودم آن و نیز سادگی نصب و راه‌اندازی خلاصه می‌شود.
۲- Integrated Services Digital Network (ISDN): ISDN یک سرویس فقط دیجیتال تلفنی است که می‌تواند روی یک سیم تلفن 2 جریان مستقل Voice و Data را هدایت کند. اگرچه ISDN نیز یک سرویس مبتنی بر خطوط تلفن است، اما نمی‌توان دستگاه‌های تلفن معمولی را به آن متصل کرد.
ISDN، صرف‌نظر از آن که از چند خط تلفن برای اتصال به ISP استفاده کند، می‌تواند روی هر کانال تا 64 Kbps سرعت داشته باشد.
این سرویس به 2 نوع BRI و PRI تقسیم‌بندی می‌شود. نوع BRI که اغلب از آن به عنوان یک سرویس خانگی یاد می‌شود تا 3 کانال (Channel) را پشتیبانی می‌کند. در حالی که نوع PRI که مصارف وسیع‌تری دارد می‌تواند تا ۲۴ کانال داشته باشد که به تبع آن سرعت آن نیز افزایش چشمگیری خواهد داشت. اگرچه هنوز هم از این سرویس استفاده می‌شود، اما در مقایسه با آن، استفاده از فناوری DSL بسیار به‌صرفه خواهد بود.
۳
- Digital Subscriber Line) DSL) سرویس DSL نیز مبتنی بر سیم تلفن است! با این تفاوت که می‌تواند سیگنال‌های دیتای دیجیتال را همزمان با استفاده از سرویس تلفن، ارسال و دریافت کند. به عبارت دیگر، شما برای راه‌اندازی سرویس DSL نیاز به خط تلفن مجزا ندارید و می‌توانید هنگام صحبت با تلفن، به اینترنت هم متصل شوید.
رایج‌ترین نوع سرویس DSL، ADSL یا DSL نامتقارن است که در آن سرعت دریافت دیتا تا 6.1 Mbps و سرعت ارسال دیتا تا 640 Kbps می‌رسد و دقیقا همین مورد باعث رواج آن شده است، چراکه اغلب گشت و گذارهای اینترنتی شامل یک درخواست کم‌حجم مثلا وارد کردن یک آدرس اینترنتی در مرورگر و پس از آن دریافت حجم زیادی از دیتاها شامل صفحات وب و ... است.
اما پاشنه‌آشیل سرویس DSL، ارتباط معکوس سرعت آن با فاصله سرویس‌گیرنده از ISP است. به این معنی که اگر فاصله‌تان از ISP بسیار کم باشد حتی می‌توانید بیشتر از 6.1 Mbps سرعت داشته‌باشید، اما هرچه فاصله شما از ISP بیشتر شود، از ماکزیمم سرعت‌تان کاسته خواهد شد و در فواصل دور (بیش از چند کیلومتر) نیز امکان استفاده از این سرویس را در شرایط عادی نخواهید داشت.
اگرچه با استفاده از فیبر نوری و تجهیزات خاص می‌توان این فاصله را افزایش داد، اما به دلیل گران بودن این راهکار، شرکت‌های مخابراتی اغلب از این روش استقبال نمی‌کنند.
مودم‌های DSL در 2 نوع مختلف در دسترس هستند. مودم‌های خارجی که با کابل شبکه یا USB به رایانه متصل می‌شوند و نیز مودم‌های داخلی. بهتر است درباره نوع مودم DSL مورد نیاز، با ISP که از آن سرویس می‌گیرید مشورت کنید!
۴- Cable Modem: در جاهایی که از شبکه تلویزیون کابلی استفاده می‌شود، ممکن است از طریق همان شبکه و با نصب مودم مناسب، سرویس اینترنت نیز در اختیار مشترکان قرار گیرد. این سرویس محدودیت فاصله‌ای را که سرویس DSL از آن رنج می‌برد ندارد، اما ممکن است در زمان‌های اوج استفاده از سرویس، سرعت اینترنت کمتر شود.
۵- Satellite service: خدمات اینترنت ماهواره‌ای از سیگنال‌های مایکروویو و آنتن (دیش)های کوچک برای اتصال به ماهواره‌های ارتباطی استفاده می‌کند. استفاده از این نوع سرویس در جاهایی که امکان بهره‌گیری از فناوری‌های مبتنی بر سیم و کابل وجود ندارد، بسیار سودمند خواهد بود که البته معایب متعددی نیز دارد! به عنوان مثال برای راه‌اندازی این نوع سرویس در مقایسه با دیگر سرویس‌ها، دانش بالایی مورد نیاز است، تجهیزات و هزینه اشتراک آن گران است، محدودیت حجم ارسال و دریافت اطلاعات در اغلب این نوع سرویس‌ها وجود دارد و عوامل محیطی مانند باران و برف شدید و... در کیفیت سرویس بسیار تأثیرگذار است.
سرویس اینترنت ماهواره‌ای در 2 نوع متقارن و نامتقارن عرضه می‌شود که در نوع اول، ارسال و دریافت اطلاعات از طریق ماهواره صورت می‌گیرد؛ اما در نوع دوم دریافت دیتا فقط از طریق ماهواره انجام شده و برای ارسال اطلاعات از دیگر فناوری‌ها نظیر سرویس Dial-up استفاده می‌شود.
۶- Wireless: این نوع سرویس اغلب در شهرهای بزرگ و به وسیله شرکت‌های ارائه کننده خدمات تلفن همراه و دیگر ISPها ارائه می‌شود که از جمله آن می‌توان به سرویس Wimax اشاره کرد.
متداول‌ترین نوع این سرویس استفاده از یک مودم وایرلس مجهز به آنتن و نصب‌شده روی رایانه برای ارسال و دریافت دیتاست. اما می‌توان استفاده از تلفن همراه به عنوان مودم برای اتصال به اینترنت و... را نیز در این دسته‌بندی جای داد.
با در نظر گرفتن مطالب ارائه شده و با توجه به نوع نیازتان می‌توانید از یکی از این فناوری‌ها به شرط آن که در دسترس‌تان باشد، برای اتصال به اینترنت استفاده کنید.
فلش مموری را بدون Eject کردن بکشید ( ویندوز7 ) 