شیوه های ساخت انیمیشن

تکنیک های متفاوتی برای ساخت یک انیمیشن وجود دارد که در دوره های مختلف، بنا به خلافیت هنرمندان، ابداع شده اند و عمده ترین آنها به شرح زیر است:

انیمیشن روی کاغذ (Paper Animation)
در این نوع انیمیشن، تصاویر روی کاغذ کشیده می شود، این عنوان برای سبک های دیگر هم به کار می رود ولی در اینجا منظور طراحی روی کاغذ است. بسیاری از کارتون هایی که ما در کودکی تماشا می کردیم به این سبک ساخته شده اند و در حال حاضر هم با تمام پیشرفت های سینمایی و کامپیوتری کماکان بسیاری از انیمیشن های جهان به همین سبک ساخته می شوند.

مثال: لاواتوری (برنده جایزه اسکار ۲۰۰۷)

انیمشن روی طلق (Cell Animation)

در این نوع انیمیشن، تصاویر روی طلق های شفاف کشیده و رنگ آمیزی می شوند. سل انیمیشن، انیمیشن سنتی، انیمیشن کلاسیک یا انیمیشن دستی نیز نامیده می شود و در کنار انیمیشن روی کاغذ از قدیمی ترین و رایج ترین سبک های انیمیشن است. در این سبک همه فریم ها با دست روی طلق طراحی می شوند. در بسیاری از تصاویر، منظره ها ثابت است و حرکت کاراکترها روی طلق شفاف طراحی می شود و روی منظره می نشیند.

انیمیشن روی شیشه (Paint on Glass)
در این نوع انیمیشن، با رنگ روغن روی شیشه نقاشی کشیده، آن را تغییر می دهند. کنترل تصویر در این سبک بسیار مشکل است و بعد از پدید آمدن هر تصویر، تصویر قبلی از بین می رود. در این سبک ظرافت حرف اول را می زند و برای پدید آوردن آثاری با فضاهای زیبا و دلنشین بسیار مناسب است.

انیمشن با شن (Sand animation)در این نوع انیمیشن، شن یا مواد ریز را روی یک صفحه شیشه ای ریخته، به آنها شکل می دهند و عکس می گیرند. در این سبک هم مثل انیمیشن روی شیشه، هر تصویر جدیدی که به وجود می آید تصویر قبلی از بین می رود. خاصیت این سبک در قیاس با باقی سبک ها این است که عنصر اتفاق در آن نقش بیشتری دارد و می شود از این سبک برای خلق آثار انتزاعی تر کمک گرفت.

انیمیشن عروسکی (Claymation & Stop Motion & Puppet Animation)

در این نوع انیمیشن، کاراکترها را با عروسک یا خمیر می سازند و فریم به فریم حرکت می دهند. این سبک خودش به انواع و اقسام شاخه ها تقسیم می شود. در واقع در این سبک ما با دنیای سینما به شکلی جدی تر در تماس قرار می گیریم و عکسبرداری، نورپردازی و باقی عناصر کارمان از همان اصول سینما تبعیت می کنند. استاپ موشن در سینمای حرفه ای نقش زیادی دارد و چه در فیلم های قدیمی و چه در آثار معاصر ما لحظاتی از این هنر ناب را در دل فیلم های سینمایی می بینیم.

کات اوت (Cut Out)

این نوع انیمیشن، سبکی در انیمیشن دو بعدی است که اعضای بدن کاراکترها جداست و با تغییر محل قرارگیری آنها انیمیشن ساخته می شود. خاصیت این سبک در سادگی آن است و به وسیله کات اوت می شود به راحتی مفاهیم مختلف سیاسی یا اجتماعی را بیان کرد، چون کاراکترهای یک کات اوت می توانند عکس های بریده شده از روزنامه ها و چهره های سرشناس باشند.

مثال: اولین اپیزود سات پارک محصول آمریکا

انیمیشن دو بعدی کامپیوتری (Photo Animation)
در این نوع انیمیشن کاراکترها به وسیله نرم افزارهای دو بعدی حرکت داده می شوند. این سبک در واقع نسخه امروزی شده انواع انیمیشن های دو بعدی دستی است ولی بسیاری از انیماتورها ترجیح می دهند که امضا و نشانه شان در اثر باقی بماند و به طراحی دستی ادامه می دهند.

پکسیلیشن (Pixelation)
این نوع انیمیشن، عکسبرداری از کاراکتر زنده بصورت متناوب است. این سبک دقیقا شبیه استاپ موشن است با این تفاوت که در پیکسلیشن کاراکترها، بازیگرهای زنده اند که به صورت عروسکی و فریم به فریم حرکت می کنند.

مثال: غذا (اثر بی نظیر یان شوانکمایر)

روتوسکپی (Rotoscopy)
در این نوع انیمیشن از حرکات بازیگر فیلمبرداری می شود و از روی آن طراحی می شود. در این سبک هم از بازیگر زنده استفاده می شود، با این تفاوت که از حرکات طبیعی بازیگر با دوربین فیلمبرداری فیلم گرفته می شود و پس از پایان فیلمبرداری بر روی هر فریم کار می شود و آن را به صورت انیمیشن در می آورد.

مثال: خیابان روتو موشن 

انیمیشن سه بعدی کامپیوتری (Three Dimentional Animation)
در این سبک مدل های عروسکی توسط اسکنرهای پیشرفته به صورت سه بعدی اسکن می شوند و بعد با کمک نرم افزارها حرکاتشان طراحی می شود. دکور و فضای این انیمیشن ها نیز به صورت کامپیوتری ساخته می شود. بسیاری از انیماتورهای سنتی که در سبک استاپ موشن کار می کنند از انیمیشن سه بعدی کامپیوتری بیزارند و آن را فاقد روح می دانند.

بهترین تمرین برای شناخت سبک های مختلف، تماشای انیمیشن است. انیمیشن های انتخاب شده در این قسمت آثار هنری شاخصی در سبک های یاد شده هستند که هر کدام به تنهایی می تواند شما را به ساختن انیمیشن علاقه مند کند.

• بالانس (برنده جایزه اسکار ۱۹۸۹)
• جغدی که همسر غاز شدسیم ها (فیلم برتر فستیوال انیمیشن کانادا ۱۹۹۱)
• Fallen Art